Muhkim sebeplerim vardı hayallerime dair;
Azat edecekti beni sevimsiz ıstıraplı günler,
Birden güneş doğacaktı şu uçsuz bucaksız dağların ardından,
Ellerim tutacaktı bulutları ve üstümden geçen çılgın martıları..
O vakit koştur koştur çıkacaktı iki kız çocuğu paçalarıma dolanarak.
Gözleri ne güzel diyecektim içimden..
Naif bi soluk, bi parıltı kaplayacaktı kusursuz an'ları,
Kahkaha sesleri kaşık şakırtıları hiç eksilmeyen piknik sofraları..
Bir çift göz değecekti gözüme,
Süratine karşı konulmaz kalp seslerim mührü olacaktı yalnız ve kimsesizlerin.
Avuçlarım terli gökyüzüne dayayıp alnımı kocaman bir nefes alacaktım.
Ben şimdi çakan şimşeklerin altında yas tutmaktayım,
Herkese çok verilenlerin bana çok görülmesi şerefine..
